నా తల్లి, తాను అమ్మమ్మ అయినా కూడా తన జీవితం అంతా తన తండ్రిని "నాన్న" అనే పిలిచేది.
ఆమె చాలా కాలంగా తన భూసంబంధమైన తండ్రిపై ఇదివరకులాగా "ఆధారపడకపోయినా", "నాన్న" అని ఆమె ఉపయోగించే ఆ పదం పసిపిల్లలు చూపించేవంటి గౌరవం, మాధుర్యం, ఆప్యాయత, మర్యాదలను కనుపరుస్తూనే ఉండేది.
"నాయనా" అనే పదం కూడా ఇలాంటిదే.
ఏలయనగా మరల భయపడుటకు మీరు దాస్యపు ఆత్మను పొందలేదుగాని దత్తపుత్రాత్మను పొందితిరి. ఆ ఆత్మ కలిగినవారమై మనము అబ్బా తండ్రీ అని మొఱ్ఱపెట్టుచున్నాము. మనము దేవుని పిల్లలమని ఆత్మ తానే మన ఆత్మతో కూడ సాక్ష్యమిచ్చుచున్నాడు. (రోమీయులకు 8:15,16)
"నాయనా" అనే పదం "నాన్న" లేక "తండ్రి" అనే పదాల నుండి వచ్చినదే. ఈ పదం పసిపిల్లలు ఆధారపడుతూ గారాబంతో ఉపయోగించే పదం వంటిది. దీనినే గలతీయులకు 4:6 and మార్కు 14:36 లో కూడా మనం చూడగలం.
దేవుడే ఒక సంపూర్ణమైన తండ్రిగా మనతో బంధాన్ని కలిగి ఉండటాన్ని కోరుకున్నారు, భూసంబంధమైన మంచి తండ్రుల వలే ఆయన కూడా మనకి మంచివే దయచేస్తారు (మత్తయి 7:7-11), ప్రేమతో మనలను క్రమశిక్షణలో పెడతారు (హెబ్రీయులకు 12:4-11), మనపై ఎంతో కనికరం కలిగి ఉంటారు ( కీర్తనలు 103:13), మరియు మనలను పోషిస్తారు (మత్తయి 6:26)
ఎప్పుడైతే మనం క్రైస్తవులం అవుతామో అప్పుడే మనం "నాన్న" అని పిలువగలిగే దేవుడు మనకి అందుబాటులో ఉన్నారు అని గుర్తించగలం (గలతీయులకు 4:6). ఇది ఎంతో అద్భుతం అని నాకు అనిపిస్తుంది !
Sorry a small correction
ReplyDelete"పాదాలు కాదు పదాలు"